میخوام اعتراف کنم

کم آوردم

تویی که اسمت تقدیره .سرنوشته .قسمته...

هرچی که هست

دست بردار از سرم...

چه نحس است...

آمدن "ن"بر سر کلمات

"ن"ای که آغاز دردهای من بود...

"ن"ماندن تو

"ن"بودن تو

"ن"داشتن تو

.

.

.

اما اینبار محتاج دلسوزیم...

آن هم دلسوزی واژه ها

که خبری بیاورند از...

"ن"رنجیدن تو...

امروز ساعت شني يادگاريم را ديدم

بغضم گرفت

از "شكستن"م صحرايي گذشته بود

يادم آمد

شبي كه به دلتنگي هايم دست زدي

تنها يادگاريم خراب شد

اما...

بازهم نميدانم با كدام منطق قبولش كنم

وقتي هنوز در "گيجي آمدنت" بودم

با حوصله تمام گفتي

"خداحافظ"

فکر میکردم تنهایی یعنی...

من..

سکوت..

پنجره های خاک گرفته...

اتاق خالی از "تو"...

نمیدانستم سنگینیش بیشتر میشود در" ازدحام آدم" ها!