تو هم تلخ بودی

تلخ !

درست مثل قطره های فلج اطفالی

که در کودکی به خوردم میدادند!

غافل از اینکه اینبار

تلخی تو دلم را فلج کرد...

گفته باشم...

گاهی عظمت جلوه ای دارد که

از درکش عاجزی

به زانو میکشاندت

همیشه "واقعیت"

با افکارت تناقض دارد

دوباره میگویم

ذهن من برای "باورت" کم است...

لازم است به "آسمان" التماس کنم یکبار

گاهی شاید لازم باشد

از یاد ببریم

یاد آنهایی را که ... 

با نبودنشان

بودنمان

را به "بازی" گرفتند